412 berichten.
schreef op november 29, 2020
om
8:52 am
Lichamelijk gedicht, dit. Geheel in overeenstemming met zijn filosofie. Behalve erotomaan was Morriën ook een aardige man. Ik, als strevend schrijver, ontmoette hem bij Scheltema, waar hij mij bedachtzaam, nauwkeurig en fijngevoelig uitlegde wat er goed was aan mijn verhalen, en wat er aan mankeerde. Een bemoedigende criticus. Dat zie je niet zo vaak.
Beheerdersantwoord van: admin
"Lieve rebel" heet de biografie niet voor niets. Dat is het beeld dat in veel beschrijvingen van Morriën terugkomt. Zijn kritieken werden ook in het algemeen gewaardeerd als deskundig. Die twee dingen samen komen uit op "bemoedigend". Dank voor de reactie.
schreef op november 29, 2020
om
4:41 am
De anachronistische variatie in de keuzes, en het heen en weer gaan tussen stromingen en -ismen, zijn wat mij betreft prettige aspecten van Ars Poetica. Maar ik ben wel benieuwd waarop de keuzes gebaseerd worden. Kun of wil je daar iets over zeggen, Bert?
Beheerdersantwoord van: admin
De keuze voor een gedicht is soms voor een klassiek gedicht, soms voor iets onbekends, soms voor vergane glorie en achterhaalde smaak. Ook kan zij ingegeven worden door de actualiteit, tijd van het jaar e.d. In ieder geval is de bedoeling een zo gevarieerd mogelijk aanbod te geven (thema's, ouderdom om een paar voorbeelden te noemen). Ook mijn stemming en voorkeuren zijn een factor. Bedankt voor de reactie en hopelijk heb ik iets verduidelijkt.
Gegroet, Bert.
Gegroet, Bert.
schreef op november 28, 2020
om
1:44 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 48:
Heije- Des weesjens graf
Heije- Des weesjens graf
schreef op november 22, 2020
om
1:24 pm
Wat fijngevoelig, zonder dat het sentimenteel wordt. Als arts in die tijd heeft hij waarschijnlijk heel wat weesjes gezien.
Beheerdersantwoord van: admin
Inderdaad niet sentimenteel of kwezelig. Dank voor de reactie.
schreef op november 21, 2020
om
2:54 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 47:
Dorrestijn-Gedicht
Dorrestijn-Gedicht
schreef op november 15, 2020
om
1:21 pm
Zo leuk. Ik heb een keer een wielewaal gezien in de zomer van 1997 in Cessenon, Frankrijk, in een boom in de tuin van het huis dat we hadden gehuurd. Inderdaad overweldigend geel. Dat was mijn wielewaal moment.
Beheerdersantwoord van: admin
Dankzij jouw cadeautje is hij nu voor iedereen te zien. Dank!
schreef op november 15, 2020
om
10:51 am
Hartelijk dank voor dit kostbaar kleinood op deze zachte novembermorgen in Coronatijd. Ik wordt er zo blij van!
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor de reactie. De wielewaal is onze troost.
schreef op november 14, 2020
om
10:51 am
Heerlijk Bert, zo doodgewoon en aanleiding genoeg wat meer naar buiten te kijken....
Beheerdersantwoord van: admin
Blijf verbonden met het leven om je heen. Bedankt dat je gereageerd hebt.
schreef op november 14, 2020
om
6:53 am
Sympathieke dichter, Dorrestijn. Om nog even terug te komen op het gedicht van week 45: vullis inderdaad, dat werkje. Laat ik daaraan toevoegen dat M was wat hij zei, en zei wat hij was.
Beheerdersantwoord van: admin
Dorrestijn: eenvoudig en gecompliceerd tegelijk. Ook dank voor het nagekomen bericht, Mulisch roept altijd een reactie op. Dat is al een verdienste op zichzelf.
schreef op november 13, 2020
om
2:35 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 46:
Rensburg-Gestoorde droom
Rensburg-Gestoorde droom
schreef op november 10, 2020
om
4:10 pm
Nooit van gehoord, Rensburg, moet een interessante figuur zijn geweest. Hij had een vooruitziende blik in elk geval, al heeft hij met zijn filosofie dan geen school gemaakt (neem ik aan).
Beheerdersantwoord van: admin
Meer titels van hem zijn te vinden via de link die ik in de tekst vermeldde (Jaap Meijer). Hij is inderdaad een eenling gebleven.
Dank voor de reactie.
Dank voor de reactie.
schreef op november 7, 2020
om
2:59 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 45:
Mulisch- een gedicht moet...
Mulisch- een gedicht moet...
schreef op november 1, 2020
om
10:16 am
“...het werk van Mullis
is niks als vullis,
het werk van Reve
dat is Leven.”
Toch vind ik dit wel leuk en inderdaad: helder. Ook typografisch sterk.
Een haiku kende ik trouwens alleen met een verwijzing naar de natuur, zoals ook in de linktekst staat.
is niks als vullis,
het werk van Reve
dat is Leven.”
Toch vind ik dit wel leuk en inderdaad: helder. Ook typografisch sterk.
Een haiku kende ik trouwens alleen met een verwijzing naar de natuur, zoals ook in de linktekst staat.
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor de reactie. Over de haiku heb ik met opzet het woord “vorm” gebruikt en niet over de inhoud gesproken, die inderdaad niet aan de natuur refereert.
De drie waren blijkbaar niet dol op elkaar.
De drie waren blijkbaar niet dol op elkaar.
schreef op oktober 24, 2020
om
12:35 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 43:
Timmermans-Ik weet het niet...
Timmermans-Ik weet het niet...
schreef op oktober 19, 2020
om
8:20 am
Wat mooi dat het gedichtje van Timmermans zoveel reacties oproept. Ik moest denken aan het enige gedicht dat ik van hem ken: ‘De kern van alle dingen / is stil en eindeloos …
Beheerdersantwoord van: admin
Wat mij betreft zijn die reacties een verdiende hulde aan Timmermans. Bedankt er een toegevoegd te hebben.
schreef op oktober 18, 2020
om
12:34 pm
In deze onwezenlijke tijd is dit gedacht me uit het hart gegrepen, dank Bert.
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor je positieve reactie. We houden de moed erin.
schreef op oktober 18, 2020
om
10:10 am
Dit gedicht van Felix Timmermans ontroert me door zijn eenvoud en oprechtheid. Het gevoel dat hij in weinig woorden beschrijft, is ook heel herkenbaar en doet me denken aan een gedicht van J.A. Dèr Mouw:
"Kent iemand dat gevoel: 't Is geen verdriet,
't Is geen geluk, geen mengeling van die beiden ..."
"Kent iemand dat gevoel: 't Is geen verdriet,
't Is geen geluk, geen mengeling van die beiden ..."
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor de reactie. Het is knap dat Timmermans zowel uitbundig en, zoals hier, ingetogen kan zijn.
schreef op oktober 18, 2020
om
2:41 am
Ha fijn die aandacht voor Ti,,er,ans. Voor mij is hij helemaal geen onbekende: ik heb alles van hm gelezen en het meeste in de kastb staan. Ook de grootse biografie van Gaston Durnez, die het hele 'fout' zijn van Timmermans wel in perspectief plaatst.
Hij was allerminst een 'zwarte'. Dat hij Vlaming was en een onafhankelijk Vlaanderen (binnen het koninkrijk) wilde... dat willen er meer. Nog steeds.
Timmermans was misschien geen groot dichter, hij was wel een groot schrijver.
Hij was allerminst een 'zwarte'. Dat hij Vlaming was en een onafhankelijk Vlaanderen (binnen het koninkrijk) wilde... dat willen er meer. Nog steeds.
Timmermans was misschien geen groot dichter, hij was wel een groot schrijver.
Beheerdersantwoord van: admin
De plaatsing is op de eerste plaats een eerbetoon aan Timmermans. Zijn bekendheid mag afgenomen zijn, maar hij hoort nog steeds bij de giganten. Dank voor de reactie.
schreef op september 19, 2020
om
12:45 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 38:
Ruusbroec- Die ghierighe papen
Ruusbroec- Die ghierighe papen
schreef op september 14, 2020
om
8:54 am
Zo is dat!
Anke
Anke
Beheerdersantwoord van: admin
Dank, ook namens Ruusbroec voor de kernachtige reactie.