Een bijzonder gedicht deze week, dat, ondanks de leeftijd van ruim 100 jaar, volledig past in het heden.

Een van de lezers stuurde een bericht waaruit blijkt dat zij werkte en studeerde (Nederlands) aan de Universiteit van Leiden. Deze summiere informatie voeg ik nog graag toe.

Dan heel graag in de toekomst eens een gedicht uit een van die bundels, Spannend! Ik ben benieuwd!

Wat een verrassend gedicht! Ik ken de dichter als uitgever, maar niet als poëet. Dat de bij een ‘kapitalist’ is kan ik begrijpen, maar waarom is de merel dat ook? Of duidt ‘naast’ erop dat de merel dat juist niet is, dus is ‘naast’ hier ‘in tegenstelling tot’? De merel met zijn onzelfzuchtige, hartverwarmende zang? ik verzamel merelgedichten. Er zijn er vele. Ik voeg deze aan mijn verzameling toe.

Grappig, ook omdat ik nu een gedicht ken van de naar hem vernoemde en voor mij bekende straat in Den Haag.

Ik vraag me af, het is dus de vraag in hoe verre hij het Arabisch beheerste maar is het überhaupt een "Arabische wet"?

Dank voor dit middeleeuwse, maar zeker hedendaags gedicht. Geweldig toch dat deze hartekreet nog steeds opgaat? Ik ben iedere keer weer blij met je aanbod.

Dit gedicht spreekt mij aan.
De betrekkelijkheid van het meedoen aan de invulling van iedere dag en er voortdurend de betrekkelijkheid van inzien.
Gelukkig roep ik mijzelf vaak tot de orde en wissel de betrekkelijkheid in voor verwondering.

"betogeu"

Remco Campert roept nogal wat uiteenlopende reacties op, altijd met respect natuurlijk, want dat past ons tegenover de dood. Over zijn belang als dichter schijnen de meningen verdeeld, vaak verschuift het commentaar meteen naar de kwaliteit van zijn proza. Zijn lichtvoetigheid is iedereen opgevallen. Zelf zag hij zich het liefst als dichter. Ben ik dat met hem eens? Waarschijnlijk sloeg hij de diepzinnigheid van sommige gedichten hoger aan dan de lichtheid van zijn proza, en dat berust op een denkfout. Matig geschreven diepzinnigheid is minder dan goed geschreven lichtheid. Ik beschouw hem als onze beste minor poet.