420 berichten.
schreef op februari 10, 2018
om
4:47 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 06:
(voor Riekus Waskowsky)-Loesberg
(voor Riekus Waskowsky)-Loesberg
schreef op februari 4, 2018
om
2:50 pm
@ Anke
Dank voor de reactie.
De dichter was een scherpe, venijnige en kwetsbare man met een groot talent. Die kwaliteiten zorgden voor veel conflicten en droegen bij aan zijn ondergang. Van het talent kunnen we nog steeds genieten.
Dank voor de reactie.
De dichter was een scherpe, venijnige en kwetsbare man met een groot talent. Die kwaliteiten zorgden voor veel conflicten en droegen bij aan zijn ondergang. Van het talent kunnen we nog steeds genieten.
schreef op februari 4, 2018
om
9:23 am
Dit gedicht schuurt en knettert, is een beetje boosaardig, maar de uitleg van Bert geeft begrip. Ik vind het beeld dat je in een leeghoofd van alles kunt klutsen (zoals nepnieuws bijvoorbeeld) heel pregnant. De dichter zelf is verre van een leeghoofd.
schreef op januari 28, 2018
om
12:15 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van week 4:
Theologie-Teister
Theologie-Teister
schreef op januari 21, 2018
om
1:14 pm
@ Karin
Dank voor de reactie en je waardering. Het gaat om "het grote beeld".
Dank voor de reactie en je waardering. Het gaat om "het grote beeld".
schreef op januari 21, 2018
om
3:53 am
Het is inderdaad opvallend hoeveel beeldjes aangeboden worden van "het grote beeld". Niet alleen in kerken natuurlijk. Overigens een leuk gedicht, herkenbaar.
schreef op januari 1, 2018
om
1:19 am
Hieronder de reacties op het gedicht van week 52:
Hooft: Geswinde grijsart die...
Hooft: Geswinde grijsart die...
schreef op december 27, 2017
om
1:14 am
@ Laurens
Het eerste deel is het makkelijkst te verklaren: Mithra is een zonnegod uit een Aziatische religie die in Rome veel aanhang kreeg in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Hooft vergeleek zijn geliefde met de stralende zon.
Het tweede deel is lastiger: de geleerden zijn het daarover niet eens. De meest gehoorde verklaring is dat Granida begrepen moet worden als Gran-ida. “Gran” is groot in het Italiaans en ”ida” is een anagram van “dia” de vrouwelijke vorm van het Latijnse “dius” = goddelijk. Dan zou het tweede deel dus betekenen “grote godin”. Dat leek mij al met al redelijk, ware het niet dat een eerdere door Hooft aanbeden vrouw door hem Dia werd genoemd en daadwerkelijk Ida (Quekels) heette. Hij zou dan dus zijn latere vrouw een bijnaam geven die verwijst naar een eerdere vlam!
Granida is overigens ook de naam van een toneelstuk van Hooft.
Het eerste deel is het makkelijkst te verklaren: Mithra is een zonnegod uit een Aziatische religie die in Rome veel aanhang kreeg in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Hooft vergeleek zijn geliefde met de stralende zon.
Het tweede deel is lastiger: de geleerden zijn het daarover niet eens. De meest gehoorde verklaring is dat Granida begrepen moet worden als Gran-ida. “Gran” is groot in het Italiaans en ”ida” is een anagram van “dia” de vrouwelijke vorm van het Latijnse “dius” = goddelijk. Dan zou het tweede deel dus betekenen “grote godin”. Dat leek mij al met al redelijk, ware het niet dat een eerdere door Hooft aanbeden vrouw door hem Dia werd genoemd en daadwerkelijk Ida (Quekels) heette. Hij zou dan dus zijn latere vrouw een bijnaam geven die verwijst naar een eerdere vlam!
Granida is overigens ook de naam van een toneelstuk van Hooft.
schreef op december 26, 2017
om
9:29 pm
Waarom noemde hij haar Mithra Granida?
schreef op december 26, 2017
om
4:49 pm
@ Manfred Horstmanshoff
Dank voor de reactie. Prettig dat de aantekeningen in de smaak vallen. Deze zijn voor een deel ontleend aan anderen, voor een deel van eigen makelij. Toevallig heb ik het gedicht vanmiddag ook voorgelezen in eigen kring, om het te verduidelijken
Dank voor de reactie. Prettig dat de aantekeningen in de smaak vallen. Deze zijn voor een deel ontleend aan anderen, voor een deel van eigen makelij. Toevallig heb ik het gedicht vanmiddag ook voorgelezen in eigen kring, om het te verduidelijken
schreef op december 26, 2017
om
3:37 pm
Wat een schitterend gedicht van Hooft! Prachtig die omslag halverwege van snel naar langzaam verlopen van de tijd. Eigenlijk moet je het hardop lezen. Dan wordt het nog duidelijker en gemakkelijker te begrijpen. Prima aantekeningen overigens. Dank!
schreef op december 10, 2017
om
12:00 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van
Week 49-2017
Ducal: Betrapt
Week 49-2017
Ducal: Betrapt
schreef op december 4, 2017
om
5:07 pm
@Anke
Dank voor de reactie. Het gedicht is inderdaad meer dan beeldend, bijna tastbaar.
Dank voor de reactie. Het gedicht is inderdaad meer dan beeldend, bijna tastbaar.
schreef op december 4, 2017
om
10:23 am
Heel mooi. Je voelt de verwarring en ongerustheid van het kind.
schreef op december 4, 2017
om
10:10 am
@ Linda
Dank voor je bericht.
De “oerscène” behoeft achteraf gezien een toelichting. Freud bedoelde daarmee het zien door het kind van de geslachtsgemeenschap van de ouders of de voorstelling die het kind zich hiervan maakt. Het gedicht zie ik dus als een variant hiervan.
Fijn dat je de gedichten met aandacht leest.
In de selectie probeer ik een afwisseling te maken in verschillende velden, zo ook in de gecompliceerdheid van de gedichten. Maar ik ga nog eens na of er wat dat betreft voldoende evenwicht is mijn keuze.
Nogmaals dank voor je reactie.
Dank voor je bericht.
De “oerscène” behoeft achteraf gezien een toelichting. Freud bedoelde daarmee het zien door het kind van de geslachtsgemeenschap van de ouders of de voorstelling die het kind zich hiervan maakt. Het gedicht zie ik dus als een variant hiervan.
Fijn dat je de gedichten met aandacht leest.
In de selectie probeer ik een afwisseling te maken in verschillende velden, zo ook in de gecompliceerdheid van de gedichten. Maar ik ga nog eens na of er wat dat betreft voldoende evenwicht is mijn keuze.
Nogmaals dank voor je reactie.
schreef op december 4, 2017
om
5:19 am
Ik ben bang dat ik de freudiaanse oerscène niet door had. Ik vind gedichten in 't Nederlands, na nu al 46 jaar in Australië, moeilijk. Maar ik blijf ze lezen. Ik denk dat ik ben zoals meeste Nederlanders die al lang weg zijn ,dat ik de wat ongecompliceerde gedichten leuker vind. Maar ik blijf proberen.
schreef op november 26, 2017
om
2:02 pm
Hieronder de reacties op het gedicht van
week 47-2017: Afgunst-Nolens
week 47-2017: Afgunst-Nolens
schreef op november 19, 2017
om
4:15 pm
@ Anke
Dank voor je bericht. Zoals je las, is dit al het derde gedicht van Nolens. Deze teruglezend, zie ik dat ze ondanks de overeenkomsten, toch ook zeer verschillen.
Veel succes met de bollen!
Dank voor je bericht. Zoals je las, is dit al het derde gedicht van Nolens. Deze teruglezend, zie ik dat ze ondanks de overeenkomsten, toch ook zeer verschillen.
Veel succes met de bollen!
schreef op november 19, 2017
om
10:02 am
Mooi, helder, invoelbaar en toegankelijk gedicht van deze Vlaamse dichter. Sprak me ook aan omdat ik straks, heel aards, bollen in de grond ga zetten om er in het voorjaar (hopelijk) van te kunnen genieten. De tuin "bestaat".
schreef op november 13, 2017
om
8:09 pm
Jaaa, graag ontvang ik ook het wekelijkse bericht. Bij voorbaat dank.